Op naar de zon!

Dit 11e jaar gaat de reis naar Turkije. Het land van de Kebab, 40 graden en Döner. Maar ook het land van Fenerbahçe en Galatasaray. Deze editie van onze tour gaat we naar Antalyaspor – Galatasaray en wellicht nog een potje uit de 3. Liga. Hoe dat allemaal loopt gaan we nog wel zien. Zoals altijd is op onze planning geen planning pijl te trekken.

Na een reis naar Zaventem waarin Mike meer file had gezien dan tijdens zijn reis naar Spanje met de auto. Dit moest hij dan ook de nodige keren vermelden als we weer 1 meter verder reden. Saillant detail; het bleek dat de file was ontstaan door een ontsnapte gedetineerde:

De politie heeft vrijdagmiddag in het Belgische Mechelen een klopjacht gehouden op een ontsnapte gevangene. De man, die zijn gevangenisstraf net had uitgezeten, kon op de E19 de benen nemen uit een celwagen. Het voertuig stond met pech langs de weg.

Uiteindelijk kwamen we aan op het vliegveld. Het boarden konden we over een uur. Niet veel later bleek dat onze vlucht 2 uur en 20 minuten vertraging had. Tja, dan maar halve liters drinken. Een burger menu voor €23,- vonden we iets teveel van het goede.

Uiteindelijk ging onze kist de lucht in (wat op zich al knap is met onze posturen) op weg naar Turkije. 3.5 uur later kwamen we aan op het vliegveld van Antalya. Voordeel dat we geen koffers hadden ingecheckt maar alleen handbagage meehadden was dat we zo door konden lopen en een taxi konden pakken naar het hotel. De taxi chauffeur met een “Kevin kuchtje” had het gas er goed op en bracht ons binnen 20 minuten naar ons hotel waar we om 02:15 aan kwamen.

We konden nog even eten om 02:30 in het restaurant. De eieren hapte Mike weg als hamburgers. Met wat in de buik was het een afsluiter van dag 1. Morgen een nieuw verslag van o.a. de WK “steentje in leeg bekertje gooien” maar bovenal Matchday!