2013, de start van onze Gentlemens Club. Op naar Londen, de wereldstad die voetbal ademt. Waar je ook heen gaat je bent altijd in de buurt van een voetbalstadion. Wij ging vrijdagavond nadat we geland waren naar Southend United. Toen spelend op het 3 niveau in Engeland. Ze spelen thuis tegen Mansfield.
Remembrance Poppy
Wij waren in het weekend dat iedereen met een rode “poppy” liep. Voor de mensen die het niet weten. De poppy is het symbool dat wordt gebruikt als eerbetoon aan de gesneuvelden uit Noord-Europa in de Eerste Wereldoorlog tussen 28 juli 1914 en 11 november 1918. Zij die de klaproos dragen herdenken ook de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog en alle andere conflicten sinds die tijd. Sinds 2012 dragen spelers in de Premier League tijdens wedstrijden op hun shirt een poppy. Dit wordt gedaan in november, in aanloop naar Remembrance Day (11 november).
Gele rakkers halen.
Uiteraard moest er bier gehaald worden. Hiervoor hadden ze een mooie kantine waar 1 man met een achterwerk waar menig olifant jaloers op is op een stoel te slapen werden. We hebben de beste man waarvoor een tv was aangesloten netjes laten slapen. Aangezien de tv blauw beeld had en er oldskool strepen door het beeld gingen was het inderdaad beter om te slapen dan naar de tv te kijken. Netjes hebben we 4 biertjes gehaald en hier bleef het uiteraard niet bij.
Detail: De man op de stoel sliep nog steeds toen de wedstrijd was afgelopen. Wij hopen dat hij een mooie wedstrijd heeft gezien, of in ieder geval lekker heeft geslapen.
Fanfare.
Toen we eenmaal op onze plek zaten kregen we een voorstellen die volgens ons ook 20 seconden had mogen duren. De fanatiekelingen bleven maar tetteren en na uiteindelijk een minuut of 5 á 6 was het dan ook echt tijd om te gaan voetballen.
Sfeerverhogende taferelen.
Het voetbal kunnen we kort over zijn. Dat was niet best en de 30 meegereisde supporters verdienen dan ook alleen maar de credits. Nadat Southend op voorsprong komt vinden de 25 fanatieke supporters links voor ons in de hoek het tijd voor actie. De linkerschoen gaat uit en rijkt recht boven de hoofden van de supporters. Daarna luisteren we goed naar hetgeen ze zingen “Shoe up, if you love Southend”. Uiteraard kunnen wij niet achterblijven en gaan ook onze schoenen de lucht in. Alle 75 supporters gaan uit hun dak en iedereen doet mee. Ook de familie (vader, moeder en 2 kids) die overal konden gaan zitten maar hun eigen plekken toch het mooist vonden doen mee. Ze zitten bijna op de bovenste rij waardoor je de overkant van het veld waarschijnlijk niet ziet. Maar, ze zijn er wel!
Eenvoudige overwinning
De spits van de thuisploeg, het had ook de plaatselijke slager kunnen zijn prikte er 1 binnen. De uitsupporters lieten nog wel van zich horen maar na de 2-0 en 10 minuten voor tijd de 3-0 dropen ze af. Als je echt voetbal wil ademen dan is Southend United een parel in het Engelse voetbal. Puur, slecht, klein stadion maar super gaaf. Wij vinken hem in ieder geval af.
